Strona:PL Balzac - Ojciec Goriot.djvu/131

pani jest dobra dla mego sąsiada, pana Goriot. W istocie, jak mogłaby go pani nie kochać? Ubóstwia panią tak namiętnie, że już jestem o niego zazdrosny. Mówiliśmy o pani dziś rano dwie godziny. Następnie, jeszcze pełen tego co pani ojciec mi opowiedział, dziś wieczór, będąc u kuzynki na obiedzie, rzekłem, że uroda pani nie może dorównywać pani sercu. Zapewne chcąc przyjść w pomoc tak gorącemu uwielbieniu, pani de Beauséant przyprowadziła mnie tutaj, mówiąc mi, ze swoim zwykłym wdziękiem, iż ujrzę tu panią.
 — Jak to, rzekła żona bankiera, już panu winna jestem wdzięczność? Jeszcze trochę, a staniemy się starymi przyjaciółmi.
 — Mimo że przyjaźń musi być, w stosunku do pani, niebanalnym uczuciem, rzekł Rastignac, nie chcę być nigdy pani przyjacielem.
 Te stereotypowe głupstwa na użytek początkujących zdają się zawsze urocze kobietom: chłodne są jedynie w czytaniu. Gest, akcent, spojrzenie młodego człowieka dają im nieobliczalną wartość. Rastignac wydał się pani de Nucingen czarujący. Następnie, jak wszytkie kobiety, nie mogąc nic rzec na tak jasno postawioną kwestię, odpowiedziała na co innego.
 — Tak, siostra szkodzi sama sobie, obchodząc się w ten sposób z biednym ojcem, który w istocie dobry był dla nas jak anioł. Trzeba było, by pan de Nucingen formalnie mi zakazał przyjmować ojca, abym ustąpiła w tej mierze. Ale długi czas byłam bardzo nieszczęśliwa. Płakałam. Ta przemoc, która przyszła po brutalnościach małżeństwa, była jedną z przyczyn, które najbardziej zamąciły moje pożycie. Jestem z pewnością ze wszystkich kobiet w Paryżu najszczęśliwszą w oczach świata, najnieszczęśliwszą w rzeczywistości. Będzie mnie pan uważał za szaloną, że mówię do pana w ten sposób. Ale zna pan mego ojca, nie mogę pana uważać za obcego.
 — Nie spotka pani człowieka, odparł Eugeniusz, który by był ożywiony gorętszym pragnieniem poświęcenia pani życia. Czegóż szukacie wszystkie? Szczęścia, odparł głosem wnikającym do duszy. Otóż, jeżeli dla kobiety jest szczęściem czuć się kochaną, ubóstwia-