muje zawsze coś od środowiska w którem żyje. Bezustanku w walce z Turkami, Polacy wzięli od nich upodobanie we wschodnim przepychu; nieraz poświęcają pierwsze potrzeby dla chęci błyszczenia, stroją się jak kobiety, mimo iż klimat obdarzył ich naturalnym hartem Arabów. Toteż Polak, wzniosły w swem męczeństwie, znużył ramię swoich ciemięzców wytrzymując ich ciosy i powtarzając niejako w XIX w. obraz pierwszych chrześcijan. Zaszczepcie dziesięć procent angielskiej obłudy w charakter Polaków, tak szczery, tak otwarty, a szlachetny biały orzeł władałby wszędzie tam gdzie się wciska orzeł o dwóch głowach. Nieco machiawelizmu byłoby ustrzegło Polskę od ocalenia Austrji, która sprowadziła jej podział; od zapożyczenia się u Prus, lichwiarza, który ją podkopał, i od rozdwojenia w chwili pierwszego rozbioru. Przy chrzcie Polski, złośliwa wróżka, zapomniana przez duchy które darzyły ten uroczy naród najświetniejszemi przymiotami, wyrzekła z pewnością te słowa: „Zachowasz wszystkie dary, jakie ci dały moje siostry, ale nigdy nie będziesz wiedziała czego chcesz!“ Gdyby, w swoim heroicznym pojedynku z Rosją, Polska zwyciężyła, Polacy biliby się dziś między sobą, jak niegdyś na sejmach, aby bronić jedni drugim drogi do korony. W dniu, w którym ten naród, złożony wyłącznie z krwistych temperamentów, znajdzie na tyle rozsądku aby we własnem łonie poszukać Ludwika XI, przyjąć jego tyranję i dynastję, Polska będzie ocalona. Czem była Polska w życiu politycznem, tem jest większość Polaków w życiu prywatnem, zwłaszcza gdy przyjdą niepowodzenia. Toteż Wacław Steinbock, który od trzech lat ubó-
