Strona:PL Balzac - Kuzynka Bietka. T. 1.djvu/58

czyzna tem czem Adelina między kobietami. Należał do elity pięknych mężczyzn. Słuszny, dobrze zbudowany, blondyn z błękitnym okiem o nieodpartym blasku, żywości i odcieniu, o wykwintnej postawie zwracał na siebie uwagę pomiędzy mężczyznami takimi jak Orsay, Forbin, Ouvrard, słowem w batalionie gładyszów Cesarstwa. Zdobywca serc, mający o kobietach pojęcia z epoki Dyrektorjatu, przerwał, dla miłości żony, na dość długo swoją karjerę don Juana.
 Od początku tedy baron stał się dla Adeliny bóstwem które nie może błądzić. Zawdzięczała mu wszystko; majątek, miała powóz, pałac, cały zbytek ówczesny; szczęście, — cieszyła się miłością męża publicznie; tytuł, — była baronową; sławę, — nazywano ją w Paryżu piękną panią Hulot; wreszcie, miała zaszczyt odtrącić hołdy cesarza, który ofiarował jej rywjerę z djamentów i zawsze ją wyróżniał, pytając od czasu do czasu: „A piękna pani Hulot, czy zawsze cnotliwa?“ jak człowiek zdolny się zemścić nad tym któryby odniósł zwycięstwo tam gdzie on poniósł klęskę.
 Nie trzeba tedy wiele inteligencji, aby zrozumieć w duszy prostej, naiwnej i pięknej, pobudki fanatyzmu, jaki pani Hulot wkładała w swą miłość. Powiedziawszy sobie raz na zawsze, że mąż jej nigdy nie może zawinić względem niej, uczyniła się w głębi duszy pokorną, oddaną i ślepą służebnicą swego stwórcy. Trzeba dodać, że pani Hulot posiadała wiele zdrowego rozumu, owego prostego chłopskiego rozumu, dzięki któremu wykształcenie jej nabrało gruntu. W towarzystwie mówiła mało, nie mówiła źle o nikim, nie starała się błyszczeć; zasta-