Strona:PL Balzac - Kontrakt ślubny; Pułkownik Chabert.djvu/111

gelista, jak również młodej pary, wzbudzało sporo uwag w wykwintnym tłumie, który skupił się koło ołtarza.
 — Solonet mówił mi, że państwo młodzi jadą sami do Paryża.
 — Pani Evangelista miała zamieszkać z nimi.
 — Paweł już się jej pozbył.
 — Co za niezręczność, rzekła margrabina de Gyas. Zamykać drzwi matce żony, czyż to nie znaczy otwierać je kochankowi? Czy on nie wie, co to matka?
 — Był bardzo twardy dla pani Evangelista, biedna kobieta sprzedała swój pałac i będzie mieszkała w Lanstrac.
 — Natalja jest bardzo smutna.
 — Czy lubiłabyś nazajutrz po ślubie znaleźć się na gościńcu?
 — To bardzo niewygodnie.
 — Rada jestem żem przyszła, rzekła jakaś dama. To mnie przekonało o potrzebie otaczania małżeństwa całą pompą, całą tradycyjną uroczystością; tutaj wszystko wydaje mi się bardzo nagie, bardzo smutne. A jeżeli mam panu powiedzieć co myślę, rzekła nachylając się do sąsiada, ten ślub wydaje mi się nieprzyzwoity.
 Pani Evangelista wzięła Natalję do swego powozu i zawiozła ją sama do Pawła.
 — A więc, mamo, stało się...
 — Pomyśl, drogie dziecko, o moich ostatnich przestrogach, a będziesz szczęśliwa. Bądź zawsze jego żoną, nie kochanką.
 Kiedy Natalja się położyła, matka odegrała małą komedyjkę, rzucając się z płaczem w objęcia zięcia. Był to jedyny prowincjonalizm, na jaki sobie pozwoliła pani Evangelista, ale miała w tem swoje racje. Przez łzy i słowa, na pozór szalone i bezładne, uzyskała od Pawła ustępstwa, jakie czynią wszyscy mężowie. Nazajutrz wsadziła młodą parę do powozu i odprowadziła ich aż za prom, którym przebywa się Żyrondę. Jednem słówkiem Natalja uspokoiła panią Evangelista, że, o ile Paweł wygrał partję przy kontrakcie, o tyle zaczyna się jej rewanż. Natalja uzyskała już od męża najdoskonalsze posłuszeństwo.