Liczba, która wydaje wszelkie odmiany, rodzi również harmonję, która, w swojem najwyższem pojęciu, jest związkiem między częściami a jednością.
Bez ruchu wszystko byłoby jedną i tą samą rzeczą. Jego wytwory, tożsame w swej istocie, różnią się jedynie liczbą, która wydała właściwości.
Człowiek stoi właściwościami, anioł istotą.
Łącząc swoje ciało z czynnością zasadniczą, człowiek może dojść do tego aby się zjednoczyć ze światłem przez swoje WNĘTRZE.
Liczba jest świadkiem intelektualnym, który przynależy jedynie człowiekowi i przez którego ten może dojść do poznania słowa.
Istnieje liczba, której Nieczysty nie przekracza, liczba w której stworzenie się kończy.
Jedność była punktem wyjścia wszystkiego co powstało; wyszły z niej rzeczy złożone, ale koniec musi być tożsamy z początkiem. Stąd ta duchowa formuła: jedność złożona, jedność zmienna, jedność stała.
