Przekuwa on tylko kruszec szlachetny,
który inni, więksi od niego, niegdyś wydobyli z ziemi.
Inaczej dzieje się z prawdziwym twórcą, co z pragłębin ducha, które nigdy nie będą całkowicie zgruntowane przez sondy badań psychologicznych, otrzymuje nakaz i bodziec do tworzenia.
I on otrzymuje od swego wieku do
kształtowania pierwsze środki przedstawienia. Wnet jednak gna go wewnętrzny mus z ciasnego kręgu rzeczy otrzymanych — wzwyż, zmuszając go do przełamania konwencji form i przedstawień swego czasu, aby nie dać zmarnieć temu, co w nim najlepsze i najmocniejsze.
Oporne siły czasu przeciwstawiają mu się, ale chociażby droga jego wieść miała poprzez nędzę i cierpienie, musi on przejść ją do końca.
Nieliczni tylko prawdziwi artyści tworzą trwałe wartości swego czasu. Oni sami
Strona:PL Bô Yin Râ - Królestwo sztuki.djvu/12
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/PL_B%C3%B4_Yin_R%C3%A2_-_Kr%C3%B3lestwo_sztuki.djvu/page12-1024px-PL_B%C3%B4_Yin_R%C3%A2_-_Kr%C3%B3lestwo_sztuki.djvu.jpg)