Ta strona została przepisana.
Kiełbaśnik.
Wtedy — wezmę pod pachę swe kiełbasy lube,
Wiatrów się oddam względom i na wód topieli
Szczęśliw odpłynę życząc — by cię dyabli wzięli!
Niewolnik pierwszy (do Kiełbaśnika).
O, choćby ścieków stróżem będę na twej nawie!
Paflagończyk.
Skradłeś ludowi wiele talentów, — w tej sprawie
Bekniesz mi bratku święcie!
Niewolnik pierwszy.
Kiełbaśnik.
Tyś wziął dziesięć talentów z Potydyi[3] — rzecz znana!
Paflagończyk.
Co?! (po cichu) Będziesz milczał? dam ci talencik kubana.
- ↑ Demostenes, który pierwej okazał gotowość do pełnienia najniższej nawet służby na okręcie Kiełbaśnika, wyobraża sobie teraz, że się już na nim znajduje i daje stosowne rozporządzenia, gdy Paflagończyk burzę wzniecić się stara.
- ↑ Sykofantami zwano ludzi robiących z fałszywych oskarżeń istne rzemiosło dla wyłudzania pieniędzy od współobywateli. Od imienia ich utworzył Demostenes na prędce nazwę miejscowości.
- ↑ Potydaja, ulegająca Ateńczykom osada koryncka, zbuntowała się, lecz została w r. 430 znowu do uległości zmuszoną.
