Przejdź do zawartości

Strona:PL Artur Oppman - Pieśni.djvu/106

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
My się kochamy.


Orkiestra ptasząt chorał swój wszczyna,
Księżyc świat stroi w płaszcz z srebrnej lamy...
Powiedz, dzieweczko! powiedz, jedyna:
My się kochamy!

Bóg wonnych kwiatów rozsypał roje
I ziemię oplótł w zieleni ramy —
Świat taki piękny, bo, dziewczę moje,
My się kochamy!

Kędyś w bogatych gwarzą pokojach
Piękni panowie, wytworne damy —
Co nam po skarbach? Co nam po strojach?
My się kochamy!

Dla nas się śmieje ta noc majowa,
Największe szczęście my, dziewczę, znamy —
Bo raj aniołów dają nam słowa:
My się kochamy!