Strona:PL Antologia współczesnych poetów polskich (1908).djvu/388

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
BRONISŁAWA OSTROWSKA
(EDMA MIERZ)
ur. 1881 roku. Wyszła za artystę rzeźbiarza St. Ostrowskiego w Warszawie. Wydała »Opale« poezye 1902, »Jesienne liście« 1905.
MSZA.

O, śpiewne msze wśród polnej samotnej kaplicy.
Płynące skroś na pola i sady owocne!
O, ludu głosy proste, a wiarą wszechmocne
I rozchwiane od wiatru płomienie gromnicy!

Czasem kwieciste chusty przywabią motyla.
Że zabłąkany wleci ze lnu albo gryki
I na sztucznych bukietach w kadzidłach się chylą.
Aż opalą mu skrzydła gromniczne płomyki.

Dokoła pól dostałych południe słoneczne,
Nagrzany wicher wonny błękitem przelata,
I zda się stać nad ziemią święto życia wieczne.

A msza z kaplicy płynie na sady i łany
I łączy się z prześwietną harmonią wszechświata...
O, motylu, na sztucznych bukietach zbłąkany!