Strona:PL Antologia współczesnych poetów polskich (1908).djvu/342

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
FIAT LUX.

Przed lud! Przed lud!
Ze światła jasną smugą,
Ze szczęścia złotą strugą,
Wy, którym dany cud,
Potęgi, wiedzy, mienia,
Przed lud! Przed lud!

Do chat! do chat!
Gdzie chleb w popiele czarny,
Gdzie pracy pot ofiarny,
Gdzie w bólu zgięty brat.
Krzyż dźwiga swój codzienny
Do chat! do chat!
Tam nieśmy siew promienny,
W ten szary biedny świat!

Przed lud! Przed lud!
Z harf naszych pieśnią brzmiącą,
Z pochodnią światła lśniącą,
By pierzchły: grzech i głód;
By pierś rozegrzać skrzepłą,
I wieków otrząść brud.
Skrę światła rzućmy ciepłą
W potęgę przyszłą:
w lud!