Strona:PL Andrzej Janocha-Krótki życiorys o. Wacława Nowakowskiego, kapucyna (Edwarda z Sulgostowa).pdf/58

myki wyrazów oburzenia i obrony, aby zabić błędne teorye bluźnierców.
 Z pośród wielu świeckich, wystąpił też najmniejszy z małych synów św. Franciszka na ziemi polskiej, zakonnik O. Wacław, całe życie, osobliwie zakonne, poświęcający pracy około rozszerzania i bronienia czci Najśw. Boga Rodzicy, Królowej Polski. W tym właśnie czasie bluźnierstwa Polaka ukończył pięcio-tomowe dzieło „O cudownych obrazach Przenajświętszej Matki Bożej w Polsce“, rzucając jakby pięć kamyków na niego. Serdeczna, prawdziwa pobożność O. Wacława do Najświętszej Maryi Panny, to jedna z najpiękniejszych cnót naszego Zakonnika. Tak jak O. Hieronim z Torli wprowadził zwyczaj Koronowania cudownych obrazów Matki Bożej, tak O. Wacław wskrzesił w literaturze Polskiej ikonografię, t. j. opisywanie obrazów Królowej nieba i polskiej ziemi.
 Wydawnictwem książeczek, broszurek, obrazków, medalików, koroneczek i rozpowszechnieniem tychże, uwydatnił i objawił swoją pobożność czynną do Matki Bożej. Nie poprzestawał na odmawianiu rozmaitych modlitw, officiów, różańcówi koronek na Jej cześć. On skąd tylko mógł, chociaż jako Zakonnik ubogi, żebrał grosz wdowi na wydawnictwo dziełek i kupno obrazków, na oliwę do lampki przed Jej figurę na ulicy Kapucyńskiej wiszącej, mimo podeszłego wieku i nieraz słabości sam fatygując się, szedł na ulicę i napełniał lampkę tę, by wieczne światełko utrzymywać, mówił: „w Krakowie tysiące świeci żarowych lamp palą obywatele djabłu przy zakazanych, gorszących zabawach, niech w tej dzielnicy przynajmniej jedna lampka pali się dla naszej Matki, Polskiej Królowej“. Gdy z municipium, t. j. z naszego magistratu, w swoim czasie dochodziły nas wieści o zniesieniu naszej figury, tej konfederackiej pamiątkowej statuy Matki