Ta strona została przepisana.
Aniela (unikając odpowiedzi).
Jakto — kto?
Klara.
Kto tu był z tobą?
Aniela.
Gustaw przechodził.
Klara.
Rozwodził swe żale?
Aniela.
Trochę.
Klara.
Tak długo mówiliście z sobą.
Aniela.
O, jak cię kocham, tak nie długo wcale.
Klara.
I cóż nowego?
Aniela.
Nie dasz temu wiary:
Wszak jedném słowem, chce się żenić z tobą.
Klara.
Ze mną? (skacząc i klaszcząc w ręce) Ototo! ototo mi radość!
Toż będę dręczyć i męczyć bez miary.
O panie Guciu, będziesz ty miał zadość!
Aniela (urażona).
Ale nie Gustaw — Radost.
Klara.
Radost stary?
Aniela (jak wyżej).
Radost. — Hm! Gustaw!
Klara.
Ja nie chcę.
