Strona:PL Ajschylos - Oresteja I Agamemnon.djvu/87

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Str. 51, w. 1348: trzymać go zdala od krowy — od Klitajmestry. Również w obrazie krowy nie było nic ujemnego.
Str. 51, w. 1376, 1377: Tak szary słowik śród drzew „Itysie! Itysie!“ wciąż woła. — Według podania greckiego Prokne, żona króla trackiego Tereusa z nienawiści do męża, który podstępnie zbeszcześcił siostrę jej Filomelę, zabiła własnego synka; została potem przemieniona w słowika, opłakującego wiecznie to dziecko, wiecznie wołającego je po imieniu: „Itys, Itys!“
Str. 52, w. 1406, 1407: wieszczyć już będą nad Kocytem, nad Acherontu wodami. — Kocyt i Acheron, rzeki w krainie zmarłych.
Str. 54, w. 1452, 1453: co małżeńską plami łożnicę swego brata. — Tyestes uwiódł żonę brata swego, Atreusa.
Str. 55, w. 1472: Fojbos — pierwotna nazwa Apollina (φοιβος = jasny, czysty).
Str. 55, w. 1484, 1485: tchórz w skórze lwiej, zająwszy legowisko cudze, na moim mści się panu — Ajgistos, syn Tyestesa. Jest on w tragedji zawsze przedstawiany jako tchórz (por. Sofoklesa „Elektrę“), gdyż mści się zapomocą niewiasty — Klitajmestry.
Str. 55, w. 1493: Scylla bezbożna — potwór morski w postaci psa o sześciu pyskach i dwunastu przednich łapach, mieszkający pod opoką w morzu i ściągający żeglarzy ze statków.
Str. 55, w. 1495: matka Hadu — Persefona, żona władcy podziemi; Hades: kraina zmarłych.
Str. 56, w. 1518: licejski Apollo. — Apollina czczono także i w Licji (Azja Mniejsza).
Str. 57, w. 1543, 1544: niedługą jest chwila, gdy powstanie mściciel — Orestes, syn Agamemnona.
Str. 57, w. 1546: wygnaniec tułaczy. — Orestes wychowywał się zdala od kraju ojczystego, w Focydzie u Strofjosa. Odesłała go tam sama Klitajmestra, aby go ustrzec przed możliwą zemstą Ajgistosa, który właściwie powinien wytępić całe męskie pokolenie rodu Atreusa.
Str. 62, w. 1661, 1662: w cześć Zeusa, śród świty umarłych władnącego w podziemnej krainie — Zeusa Chtonjosa, Hadesa.