Strona:PL Ajschylos - Oresteja II Ofiary.djvu/59

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Str. 22, w. 8: Skamander — rzeka pod Troją.
Str. 22, w. 11, 12: błonie Hyperborejskie — błogi przybytek szczęśliwych dusz, raj w religji Apollina.
Str. 22, w. 20, 21: ty na morderce mściwy z pod ziemi wywiedź huf. — Mściwy huf — Erynje.
Str. 22, w. 23: umarli spokój swój odzyszczą znów — Zabity wtedy tylko otrzymuje ukojenie, gdy zostaje zabity jego morderca.
Str. 23, w. 25: a my, jak płaczek cysjańskich tłum — Cysja, miejscowość w Persji; cysjańskie — perskie.
Str. 25, w. 13: dziedziczny grzechu nasz — Pierwszym grzesznikiem w rodzie Atrydów był Pelops, który, zdobywszy żonę Hippodamję z pomocą Mirtilosa, rzucił go do morza, by nie dać mu przyobiecanej nagrody — nagrodą miał być udział w miłości Hippodamji. Mirtolos przeklął go i stąd pochodzi klątwa, spadająca na cały ród.
Str. 26, przed w. 4: uderza ręką o ziemię — Przy modlitwie do podziemnych bogów uderzano ręką o ziemię, aby zwrócić ich uwagę i przywołać bogi podziemne i duchy zmarłych.
Str. 26, w. 9: w dzień umarłych boży — dzień zaduszny, Antesteria obchodzono w Atenach w kwietniu.
Str. 26, w. 15: Persefass — Persefassa lub Persefona, małżonka Hadesa, bogini świata zmarłych.
Str. 29, w. 24: Parnas — góra w Focydzie około Delf.
Str. 31, w. 3: z jakiej zdrady Testiady... syn jej padł — Alteja, córka Testiosa, miała syna Meleagra. Mojry, boginie losu, wskazały jej żagiew, z którą ściśle był związany los życia Meleagra: Meleager będzie żył dopóty, dopóki nie spali się owa żagiew. Matka natychmiast żagiew zagasiła i schowała ją. Dziecko wyrosło na bohatera. Podczas słynnego polowania na kaledońskiego dzika poróżnił się on z wujami i zabił ich. Zagniewana matka wrzuciła żagiew do ognia; żagiew spłonęła a wraz z nią skończyło się i życie Meleagra.