Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/84

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

w stosunkach osobistych, w podróży i t. d., co potwierdzają liczne przykłady[1].

  1. Z liczby przytaczanych przez broszury esperantystyczne faktów, stwierdzonych listami autentycznemi, zanotujemy niektóre ciekawsze: dr. Veitzler, Rosjanin, odbył podróż po Finlandyi i Szwecyi posiłkując się wyłącznie językiem Esperanto; dr. Szirajew oznajmia, że dzięki językowi temu ma możność zamieszczania artykułów w licznych dziennikach i miesięcznikach europejskich, którym posyła swoje prace, pisane po esperancku; pp. V. Langlet i Etzel, szwedzi, F. Awiłow, profesor z Tyflisu, Socha, czech, Wagner, niemiec, Postnikow i Pawłowski, rosjanie, dr. Krikortz, szwed, Rhodes, anglik i t. d. przytaczają liczne fakty dowodzące, że, znalazłszy się w nieznanych miastach, wyszukali wszędzie esperantystów, którzy udzielali im wszelkich informacji i z którymi prowadzili długie rozmowy o najrozmaitszych przedmiotach wyłącznie po esperancku, nie mogąc porozumieć się inaczej. P. Offret z Lyonu opowiada o bytności swojej w Pradze, Budapeszcie i Serajewie i o licznych stosunkach, zawiązanych w tych miastach dzięki językowi Esperanto z tamtejszymi esperantystami Czechami, Węgraami i Chorwatami. Pierwszym inicjatorem tych «vojaĝoj esperantistaj» był rodak nasz nieodżałowanej pamięci Józef Waśniewski, poeta i dziennikarz.