Strona:PL Adam Zakrzewski - Historja i stan obecny języka międzynarodowego esperanto.djvu/30

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

dono al dua libro de l’lingvo internacia (Warszawa, 1888, str. 20), a to głównie z powodu, że w końcu 1887 r. znalazła się instytucja naukowa, która nie znając jeszcze jego pracy, doszła do tych samych niemal wniosków teoretycznych, które dr. Zamenhof w swoim języku zastosował. Była to The American Philosophical Society w Filadelfii. Będąc wówczas przekonany, że instytucja ta doprowadzi rzecz całą do pożądanego

    inter tiuj ĉi estos trovita unu, kiu volos preni tiun ĉi laboron.
    Se ia kompetenta akademio min sciigos, ke ĝi volas preni tiun ĉi laboron, mi tuj sendos al ĝi la tutan materialon, kiu estas ĉe mi, mi fordonos al ĝi la tutan aferon, mi foriros kun la plej granda ĝojo je eterno de l’sceno, kaj el aŭtoro kaj iniciatoro mi fariĝos simpla amiko de l’lingvo internacia, kiel ĉiu alia amiko…
    Se tamen nenia el la instruitaj akademioj volos preni mian aferon, tiam mi daurigos la publikigadon de l’proponoj, sendataj al mi, kaj laŭ mia propra pensado kaj laŭ la pensoj de l’publiko, sendataj al mi pri tiuj proponoj, mi mem antaŭ la fino de l’jaro decidos la finan formon de l’lingvo kaj mi sciigos ke la lingvo estas preta.»