Strona:PL Adam Próchnik - Ignacy Daszyński życie praca walka.pdf/53

zwalczał dalej politykę podatków pośrednich min. Bilińskiego i atakował ostro rząd Bienertha.
 Zajęcia parlamentarne nie przeszkadzają Daszyńskiemu uczestniczyć w innych pracach. Współdziała żywo w pracach nad organizacją Związku Walki Czynnej, jako organizacji rewolucyjno-niepodległościowej gotującej robotników i młodzież do przyszłych walk. Utrzymuje żywy kontakt z kierownictwem ruchu socjalistycznego zaboru rosyjskiego, które przeniosło się podówczas do Krakowa, z emigrantami, których otacza opieką. Jeden z nich opowiada w swych wspomnieniach, jak Daszyński do nich przemawiał: „Tam w Rosji uczono was strzelać i stawiać barykady, tu u nas uczycie się myśleć po socjalistycznemu“. W marcu 1909 roku Daszyński z całym klubem poselskim polskich socjalistów wystąpił z listem do frakcji socjalno-demokratycznej w Dumie, zarzucając jej, że nie poparła wniosku o dopuszczaniu Polaków w Królestwie do posad sądowych.
 W lipcu 1910 r. Daszyński stanął na stanowisku udziału partji w uroczystościach grunwaldzkich. Przemówił wtenczas na starym rynku krakowskim: „Tylko niepodległość narodowa, oświadczył, jest drogą do zbratania, do solidarności wszystkich ludów!… Może ani jeden z nas tu zebranych nie wejdzie do ziemi obiecanej, do Polski zjednoczonej, niepodległej, Polski ludowładczej i szczęśliwej, może nas od niej dzielą otchłanie ofiar, morza łez naszych i strugi krwi naszej, to wiemy jednak, że spokojem nigdy do niej nie wejdziemy“. Po uroczystościach wyjechał Daszyński do Kopenhagi, aby uczestniczyć w międzynarodowym kongresie socjalistycznym. Stamtąd nie wrócił do kraju, lecz udał się do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej na kilkumiesięczny pobyt i objazd agitacyjno-wiecowy wszystkich polskich ognisk robotniczych. Zaczął od Nowego Yorku i okolic, potem odwiedził Baltimore, Filadelfję, Waszyngton, miasto słynnych rzeźni Chicago, Pensylwanję, Cleveland, Detroit, miasto hut Pittsburg, wagonów Pullman, Milwaukee (miasto browarów), Buffalo, Boston. Uczestniczył w zjeździe socjalistów polskich w Bridgeport. Zebrał około 1000 dolarów na fundusz „Naprzodu“. Przemawiał także do robotników niemieckich i żydowskich. Objazd ten trwał od połowy września do początku grudnia 1910 r., poczem Da-