Ta strona została przepisana.
7.
I wypowiedziałam światu całą miłość moję jedynem słowem Pańskiem, które stało się ciałem. Odtąd żyłam w Synie moim i Synem moim.
8.
Ale przez pierś moję, jako przez dzień gorący, zaczęły przebijać się pioruny i serce moje stało się pełne mocy, jako gromów. Rozpromienianie się moje siecze ciemności złe; unoszona miłością, depcę zło i na dnie piekła rostłaczam je.
9.
Otaczam ziemię dłoniami mojemi, jako niebem błękitnem, i w każdej chwili, na każdem miejscu, każdemu dobremu duchowi zapalam się i świecę gwiazdą ranną.
W noc Wszystkich Świętych, 1842.
