Ta strona została uwierzytelniona.
Tak świat zacnych człowieka dążeń nie spostrzeże,
Póki z świata powierzchni śmierć go nie zabierze.
Z ks. czternastej.
Doskonałych i świętych kochać mi najtrudniéj:
Byliby niewygodni i byliby nudni.
Tak, jak są, kocham ludzi: słabych, zaślepionych,
Jednostronnych, ułomnych i ograniczonych;
Tak się przedstawiających kocham ich na świecie,
I tak ich przedstawionych chcę znaleźć w poecie.
Gdy innych mi ukaże świat — to ich w pokorze
Znieść muszę; lecz gdy książka — na bok ją odłożę.
.jpg)
Z ks. piętnastej.
Stoi skała na drodze — gdy stoisz przy skale,
Że może być czem innem, nie posądzisz wcale;
