Strona:PL Adam Asnyk-Poezje t.3.djvu/206

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Tym, którzy smutni.




Tym, którzy smutni, tym, którzy zgnębieni
W milczeniu tylko i cierpią i giną —
Tym dla serc trzeba jaśniejszych promieni
Nad idealną świecących krainą.

Im zimne słowa mędrców nie wystarczą
I praw koniecznych bezwzględna powaga
Nie będzie dla nich osłoną ni tarczą,
Gdy serce gwałtem szczęścia się domaga.

Trzeba im pociech, których nie da życie,
Trzeba anielskich uśmiechów w błękicie,
Trzeba litosnej nad światem opieki,
Trzeba miłości wiecznej — choć dalekiéj...