Strona:PL Adam Asnyk-Poezje t.3.djvu/050

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

„Uprzytomni się w naturze
Współczujący duch,
W harmonijnym istnień chórze
Wejdzie w wieczny ruch.

„Będziesz wszystkiem, będziesz niczem
W wszechświatowym śnie:
Zestawieniem mgieł zwodniczem
Na błękitów tle,

„Kroplą rosy, trawy listkiem,
Światłem nocnych zórz —
Będziesz niczem, będziesz wszystkiem
W oceanie dusz.

„Będziesz ludziom niewidzialny,
Trącać skrzydłem świat
I z krainy idealnéj
Wonny rzucać kwiat.

„Z szumem wiatru, z liści drżeniem,
Czystem światłem lśniąc,
Będziesz poił serca tchnieniem
Zaświatowych żądz.

„Więc cię pozna i dostrzeże
Sercem swojem lud,
I pieśń gminna cię ubierze
W wdzięczny podań cud.