Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/640

 — Czyś zdrowa dzisiejszego wieczora?
 — Nie ze wszystkiém; jestem utrudzona i mam migrenę.
 — Powietrze cię orzeźwi.
 — Tak się spodziewam.
 Tu rozmowa wstrzymała się. Lea pewnie o czém inném myślała, a Edward wyczerpnął już swoją mowę. Noc była przecudna, cichość głęboka panowała w mieście; Lea patrzyła na gwiazdy, a Edward ją naśladował, jednakże pomiarkował się, że wypadało przerwać to milczenie, i dla tego przemówił:
 — A wiesz, że ty jesteś czarodziejką?
 — Doprawdy! w czém takim?
 — W sztuce. Zachwyciłaś mnie dzisiejszego wieczora?
 — Nie widziałam jednak, żebyś mi oklaski dawał.
 — Obcierałem sobie oczy.
 — Jak to? tom cię do płaczu pobudziła?
 — A naturalnie!
 — Pobudzasz mnie do śmiechu, mój Edwardzie.
 — Jakto! niewierzysz mi?
 — Najmniéj w święcie! Znam cię przecie