Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1436

to samo imię, taka sama historya, ale nie ten sam człowiek.
 — Czy pewnym tego jesteś, mój ojcze?
 — Pewnym. Ja sam jakiś czas wątpiłem, ale jakiem sobie przypomniał, żem go sam kazał pochować, przekonany teraz jestem o śmierci jego.
 „Widział pewnie Tristana, pomyślał doktór, i teraz mnie wybaduje. „Niczego się nie domyślą, wymówił wewnętrznie Henryk; tém lepiéj wszystko pójdzie.”
 — Więc ojcze, mam ci przysłać Ludwikę?
 — Tak jest, ale pierwéj daj mi szklankę wody, ze wzruszeniem którego Henryk dostrzedz nie mógł, tak było małe i dobrze pokryte, odezwał się doktór, mam pragnienie.
 Henryk podał ojcu wodę żądaną, ten duszkiem ją wypił.
 — Bądź zdrów mój synu! żekł pan Mamelyn całując Henryka po raz ostatni, bądź zdrów! pewnie nie na długo.
 Henryk wyszedł a w kilka chwil potém Ludwika weszła.
 — Jestem, mój przyjacielu, wymówiła wchodząc.
 Przez ten czas, Henryk poszedł pomówić