Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1407

prawdaż, że niepodobna mieć więcéj zaufania, więcej żalu, większéj delikatności, nad to wszystko jakie ci od niejakiego czasu okazuję.
 — To prawda, mój przyjacielu, to też każdy dzień zbliża dla ciebie przebaczenie za twoje przeszłe winy.
 — Jednakowoż, jakkolwiek być mogą wielkie moje przewinienia, czy mógłbym się odważyć prosić cię o jedną rzecz, w zamian czyli za wynagrodzenie za uległość moją?
 — To względnie, nie wiem o co prosić będziesz.
 — Chcę wiedzieć prawdę, chcę mieć wyjaśniony jeden wypadek z życia twego.
 — Historya życia mego, do ciebie całkowicie należy, opowiem ci co tylko zechesz. Pytaj się oto co wiedzieć pragniesz.
 — Wczoraj wieczorem, przybył tutaj jakiś mężczyzna, czy prawda?
 — Tak jest, prawda że przybył.
 — Któż on jest?
 — Tego ja nie wiem.
 — To niepodobna, żebyś nie wiedziała kto on jest.
 — Dla czego niepodobna?
 — Boś sama mu drzwi otwierała, zamiast