Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1084

przechodzą z ręki do ręki, i które mogą bez najmniejszego podejrzenia spoczywać całe życie na sercu. Pan wszystko odgadujesz, odparła Eufrozyna, czerwieniąc się i rzucając poufne spojrzenie na Tristana, nie można przed panem nic ukrywać: tak jest, życzę sobie mieć podobny portret. Poczém Eufrozyna rzuciła okiem ku oknu, a Willem zdawał się zrozumieć to spojrzenie, co chciało wyrzec: „Myślę o tobie.”
 Następnie Tristan powstawszy rzeki sam do siebie: „portretem z nią się z kwitujęt“.
 — A cóż! pan wstajesz? zawołała pani Van-Dick, tonem, jakby miała powiedzieć:
 „Jakto, twoja matka nie żyje?
 — Tak jest, pani.
 — Pan odchodzisz?
 — Nie, idę tylko do syna pani, któremu mam dać dzisiaj pierwszą lekcyą.
 — Dla syna, opuszczasz matkę?
 — Muszę koniecznie.
 — Idź więc panie Tristan, ale po skończonéj lekcyi proszę wrócić, trochę sobie porozmawiamy; bo niema rozmowy, jak z Francuzami.
 — Jeżeli Pani pozwolisz...
 — Rozkazuję! po czém pani Van-Dick znowu wyciągnęła rękę ku Tristanowi, który zniósł od-