Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/315

 — Tak, znam się nieco — odrzekł skromnie Gorenflot — i powstał chcąc odejść.
 — Co robisz?... — zapytał Chicot.
 — Wstaję, jak widzisz.
 — Po co?
 — Muszę iść na zgromadzenie.
 — I nie zjesz ze mną kawałka karpia?
 — A! mój drogi — mówił Gorenflot — jak widzę, mniej się znasz na potrawach jak na trunkach. Panie Bonhommet, co to za zwierzę?
 I wskazał na przedmiot sprzeczki.
 Oberżysta spojrzał z zadziwieniem.
 — Tak — mówił Chicot — pytają cię co to za zwierzę?
 — A! cóż u licha, to przecież, pularda.
 — Pularda!... — powtórzył zasmucony Chicot.
 — Nawet z Mans — dodał Bonhommet.
 — A co?... — zapytał Gorenflot.
 — Jak widzę, myliłem się — rzekł Chicot. Ale ponieważ jeść mi się chcę, a grzeszyćbym niechciał, mój bracie, pozwól, że tę pulardę nazwę karpiem.
 — Zmiłuj się...
 — Czy chcesz żebym zgrzeszył?
 — Niech i tak będzie — zakończył Goren-