Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1246

 — Kto jest przy królu?... — zapytał księże Gwizyusz.
 — Przeor i brat Gorenflot — odpowiedział kardynał. — Z początku, tylko znajome twarze pokazywać mu trzeba.
 — Tak, my zjemy owoce, jak oni je zerwą.
 — Czy już jest w celi?... — zapytała pani Montpensier, pragnąca Henrykowi trzecią dać koronę, którą mu oddawna przyrzekła.
 — O, nie, ogląda podziemia i będzie się modlił przy relikwiach świętych.
 — A potem?...
 — Potem, przeor przemówi do niego o znikomości rzeczy ludzkich; następnie brat Gorenflot, ten sam, który to miał ową pyszną mowę w czasie wieczoru Ligi...
 — I cóź?
 — Brat Gorenflot będzie się starał otrzymać od niego dobrym sposobem, to co my zamierzamy otrzymać przemocą.
 — Byłoby to doskonale — rzekł książę zamyślony.
 — Henryk jest słaby i zabobonny — mówił Mayenne — zaręczam, że zlęknie się piekła.
 — Ja zaś temu nie ufam — mówił książę — ale okręty spalone i cofać się nie można. Jeżeli