Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1039

 — Czy nam się udało?... — zapytał Bussy — kiedy około niego przechodziła.
 — Tak sądzę — odpowiedziała — jednak pan nie wyjeżdżaj, póki nie zobaczysz się z Gertrudą.
 Książę dlatego tylko lubił kwiaty, że je oglądał z Dyaną.
 Skoro Dyana oddaliła się, zalecenia Bussego przyszły mu na pamięć i wyszedł z cieplarni.
 Ribeirac, Livarot i Entraguet szli za nim.
 Tymczasem Dyana przyszła do męża, którego Remy cucił.
 Hrabia rozwarł oczy.
 Pierwszem jego poruszeniem było powstać.
 Remy przewidział to i kazał hrabiego przywiązać.
 Wydał jęk stłumiony, ale spojrzawszy w około, ujrzał w głowach łóżka Dyanę.
 — A! to pani — rzekł — bardzo mi przyjemnie widzieć cię i uprzedzić, że dzisiaj wieczór do Paryża jedziemy.
 Remy krzyknął, lecz Monsoreau nie zwrócił na to uwagi.