Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/355

 — Do kata! rzekł Bertrand, a to oficerowie z lepszą są usługą jak w naszych szeregach.
 — My też to przyznajemy, rzekł Cawerley.
 — I pan powiadasz, pięć talarów złotem na każdego człowieka?
 — I o jest najniższa cena podług mego zdania, ale odwołaj się pan do nich; ja chciałem domagać się sześć, ale ponieważ Rycerz Zielony ustanowił cenę, nie będę jéj zaprzeczał wcale, i poprzestaję na tem com powiedział.
 Bertrand spojrzał na nich, i zdawało mu się jeszcze, że znowu wpadł pomiędzy tych żydów, do których jego Król posyłał czasami negocyantów o małe pożyczki.
 — O łajdaki przeklęte! pomyślał sobie, okazując przy tem najwdzięczniejszy uśmiech; jakże jabym was kazał wszystkich na gałęziach powiesić:, gdybym był silniejszy!
 Poczem rzekł głośno:
 — Panowie, namyślałem się, jak to sami widzieliście, nad waszem żądaniem, i dla tego opóźniłem się na chwilę z odpowiedzią, cena pięciu talarów złotem nie zdaje mi się być wygórowaną.
 — Ah! ah! rzekł Rycerz Zielony uradowany, z Duguesclina.
 — A wielu masz pan oficerów? zapytał Bertrand.
 Caverley zadarł nosa do góry, poczem spojrzał.