Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/899

twarz króla, czy W. K. Mości wiele zależy na zachowaniu Ferrarego?
 — Naturalnie że mi wiele na tem zależy.
 — A więc N. Panie, nieźle byłoby go na jakiś czas oddalić. Uważam że powietrze neapolitańskie w tej chwili jest nader niezdrowe dla niego.
 — Tak sądzisz?
 — Więcej niżeli sądzę, jestem tego pewnym.
 — W takim razie jak najspieszniej trzeba go odesłać do Wiednia.
 — Jest to podróż utrudzająca, ale czasami bywają trudy zbawienne.
 — Wreszcie pojmujesz, Eminencjo, że chcę raz zakończyć tę sprawę i dla tego zwrócę Cesarzowi, zięciowi mojemu, depeszę w której przyrzeka że natychmiast po mojem wkroczeniu do Rzymu rozpocznie kroki wojenne, i zapytam co myśli o tem wszystkiem.
 — I aby się nie domyślano niczego, W. K. Mość dziś jeszcze z całym dworem wyjeżdża do Neapolu, mówiąc Ferraremu aby dzisiejszej nocy przybył do mnie do San Leucio i wykonał moje rozkazy, jak gdyby one były twojemi, N. Panie.
 — Cóż wtedy?
 — Wtedy ja piszę do cesarza w imieniu W. K. Mości, przedstawiam mu nasze domysły i proszę żeby odpowiedź przysłał pod moim adresem.
 — Doskonale; ale Ferrari wpadnie w ręce Francuzów, drogi muszą być strzeżone.
 — Ferrari uda się przez Benevent i Foggia do Mantredonii, tam wsiada na okręt do Tryestu, z