Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/867

na Pitt; czyż nie mogą mnie wysłać na zdobycie Martyniki i wyspy św. Trójcy, tak jak mnie wysłano do Calvi, Teneryffy i Abukiru? W Calvi postradałem oko, w Teneryffie rękę, w Abukirze skórę z czoła. Jeżeli mnie wyślą do Martyniki lub na wyspę św. Trójcy, radbym tam stawić głowę i już raz wszystko skończyć.
 — Lecz gdybyś taki rozkaz otrzymał, nie usłuchałbyś go, spodziewam się?
 — Ale jakże bym postąpił, kochana Emmo?
 — Byłbyś posłuszny rozkazowi opuszczenia mnie? — Emmo! Emmo! czyż nie widzisz że zostawiasz mnie między miłością i obowiązkiem, chcesz mnie uczynić zdrajcą albo człowiekiem zrozpaczonym.
 — A więc, odparła Emma, przypuszczam że nie mógłbyś odpowiedzieć J. K. Mości Jerzemu III: N. Panie, nie chcę opuścić Neapolu, bo kocham szalenie żonę twojego ambasadora, która mnie kocha wzajemnie aż do obłędu; ale możesz mu powiedzieć; Królu, nie chcę opuścić królowej, której jestem jedyną podporą, jedynym obrońcą; wy głowy koronowane, powinniście się sobą wzajemne opiekować, odpowiadacie jedni za drugich przed Bogiem który was uczynił swymi wybranymi; a jeżeli ty mu tego nie powiesz, ponieważ poddany nie może przemawiać w ten sposób do swego króla, sir Williams będąc jego mlecznym bratem, posiada prawa jakich ty nie posiadasz, sir Williams może mu to powiedzieć.
 — Nelsonie, powiedziała królowa, może jestem wielką egoistką, ale jeżeli ty nie przyjmiesz nad nami opieki, zginęliśmy, a jeżeli ci przedstawiają kwe-