— Nietylko jestem tego zdania, ale nadto jeżeli ono zostanie przyjęte, udzielam pomocy floty angielskiej.
— Będziemy korzystać z tego, milordzie; ale w tej chwili nie o to cię proszę.
— Niech Królowa rozkazuje, jestem gotów być jej posłusznym.
— Wiem milordzie, jak wielką ufność Król pokłada w tobie. Jutro jakkolwiek przychylna dla wojny może być odpowiedź z Wiednia. Król będzie się wahał jeszcze. List od Waszej Łaskawości z taką samą dążnością jak od Cesarza pisany, usunąłby wszelkie wahanie.
— Czy list ten wprost do Króla ma być zaadresowany?
— Nie, znam mego dostojnego małżonka, czuje on nieprzyzwyciężony wstręt do słuchania rad wprost jeszcze udzielanych; wołałabym więc, ażeby one pochodziły z poufnego listu, pisanego do lady Hamilton. Napisz do niej i do sir Williamsa; do niej jako do najlepszej mojej przyjaciółki, do sir Williamsa jako najlepszego przyjaciela Króla. Skoro przybędzie rada z podwójnego źródła, więcej wpłynie na niego.
— Wasza Królewska Mość wie, powiedział Nelson, że nie jestem ani dyplomatą ani człowiekiem polityki, mój list będzie listem marynarza, mówiącego szczerze nawet surowo to, co myślę i nic innego.
— Właśnie o to cię tylko proszę, milordzie. Zresztą odchodzisz razem z głównym dowódzcą, pomówisz z nim w drodze. Ponieważ jutro rano zapewne coś ważnego postanowię, przybądź na obiad do pa-
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/630
Wygląd
Ta strona została przepisana.