Przejdź do zawartości

Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/416

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

odnaleść tej którą szukał. Ale nakoniec spostrzegł ją modlącą się pobożnie u stopni jednego z ołtarzy lateraneńskich, po lewej stronie od wejścia.
Ten ołtarz jaśniejący od jarzącego światła, był poświęcony św. Franciszkowi.
Michał miał, według tego czy jesteś pesymistą lub optymistą, nieszczęście lub szczęście, zakochać się. Rozruch jaki przewidywał i podał Ninie za powód swego oddalenia się, był podrzędną przyczyną. Przedewszystkiem chodziło o widzenie i uściskanie Assunty, córki Bosso Tomeo, starego rybaka, który przypominamy sobie, jednej nocy kiedy jego statek był przyczepiony koło pałacu królowej Joanny, widział widmo nachylające się nad nim i upewniające dotknięciem sztyletu, czy spał na prawdę, i które gdy się przekonało że spał, odeszło i zniknęło w ruinach.
Przypominamy sobie jak strasznie przeraziło to widzenie starego rybaka, tak dalece że opuszczając Mergellinę, zostawił między dawnem a nowem pomieszkaniem rzekę Chiaia. Chiauamone, zamek 1’Oeuf, Santa-Lucia, Castel-Nuovo, przystań, port, Strada-Nuova i nakoniec bramę del Carmine, przeniósł swoje mieszkanie do Marinelli.
Jako prawdziwy rycerz tułający się, Michał za swoją kochanką poszedł na koniec Neapolu, byłby za nią poszedł na koniec świata.
Rano, w dniu o którym mówimy, kiedy znalazł drzwi starego Basso Tomeo zamknięte, zamiast je zastać otwarte jak zwykle, zaniepokoił się.