Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/224

 Czas wygnania księżnej Fusco był nieokreślony. Tenże sam minister miał ją zawiadomić o pozwoleniu powrotu do Neapolu.
 Pojechała do Basilicato gdzie leżały jej posiadłości, zostawiając Luizie wszystkie klucze od domu, aby w jej nieobecności mogła czuwać nad starannem zachowaniem wytwornych sprzętów Luiza pozostała sama.
 Książe Franciszek bardzo polubił swego bibljotekarza, znajdując w nim pod powierzchownością człowieka światowego, naukę rozległą i gruntowną; nie mógł się obejść bez jego towarzystwa i przekładał je nad towarzystwo dworaków. Książe Franciszek był charakteru łagodnego i nieśmiałego który przez bojaźń, stał się następnie niezmiernie powściągliwym. Przerażony gwałtownościami politycznemi swej matki, widząc ją coraz więcej tracącą popularność, czując chwiejący się tron pod jego nogami, pragnąc odziedziczyć popularność jaką traciła królowa, okazywał się obcym, przeciwnym nawet polityce rządu neapolitańskiego. Nauka dostarczyła mu schronienia, z swego bibljotekarza zrobił sobie puklerz i zdawał się cały zajęty pracami archeologicznemi i filologieznemi, nie tracąc jednocześnie z oczu codziennych wydarzeń dworu, które jego zdaniem dążyły do katastrofy.
 KsiążeFranciszek więc, zajmował się tą zręczną i głuchą opozycją liberalną, która w rządach despotycznych książąt zawsze robi dziedzicami korony. Na zasadzie tych danych, książę Franciszek także się ożenił i z wielką okazałością wprowadził do