Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/145

 Był to duch awanturniczy, pogromca koni zanim został pogromcą ludzi. W dwunastym czy piętnastym roku, dosiadał najuporczywszych koni i zmuszał do posłuszeństwa.
 W ośmnastym roku życia, rzucił się na zdobycie jednej z dwóch mar zwanych sławą albo majątkiem; wyjechał do Hiszpanii i pod imieniem Bellerose, zaciągnął się do wojsk wallouskich.
 W obozie Saint-Roch utworzonym przed Gibraltarem, spotkał w pułku Bretońskim wielu swoich szkolnych kolegów; a uzyskawszy pozwolenie od swego pułkownika, opuścił wojska wallońskie i przeszedł do nich jako ochotnik.
 W czasie pokoju powrócił do Francji gdzie go ojciec przyjął otwartemi ramionami jako marnotrawnego syna.
 W samym początku ruchów z 1789, znowu się zaciągnął. Działa z 10 Sierpnia odezwały się i zawiązała się pierwsza koalicja. Każden departament wówczas wystawił oddział ochotników: departament Drôme dostawił 6-ty bataljon; Championnet został głównodowodzącym i wysłany z tymże bataljonem do Besançon Bataljony ochotników tworzyły armię rezerwową.
 Pichegru, przechodząc przez Besançon, dla objęcia dowództwa nad armją Górnego Renu, zastał tam Championneta, znanego mu jeszcze gdy sam tak jak i on był naczelnikiem oddziału ochotników. Championnet błagał, żeby mógł przejść do armii czynnej, proźba jego została wysłuchaną.
 Od tej chwili, Championnet zapisał swoje imię