Strona:PL A Dumas Czterdziestu pięciu.djvu/753

są tak młode i piękne, jak Wasza królewska mość.
 — A więc zawsze jesteście uprzejmi w Paryżu?
 — Król Francyi — dodał Chicot, nieodpowiadając na to pytanie — pisze nawet w tym przedmiocie do króla Nawarry.
 Małgorzata zarumieniła się.
 — Pisze? — spytała.
 — Tak jest, Najjaśniejsza pani.
 — I pan ten list przywiozłeś?
 — Nieprzywiozłem, dla przyczyn, które król Nawarry wytłomaczy Najjaśniejszej pani, lecz wyuczyłem się na pamięć i powtórzyłem z pamięci.
 — Rozumiem; list ten był ważny, a pan obawiałeś się, aby nie zginął lub aby ci go nieskradziono?
 — Rzeczywiście tak jest, Najjaśniejsza pani, a teraz, kiedy Wasza królewska mość sama mię usprawiedliwia, winienem dodać, iż list pisany był po łacinie.
 — O!.. tem lepiej!.. — zawołała królowa — bo jak panu wiadomo, ja umiem po łacinie.
 — A król Nawarry — zapytał Chicot — czy umie?
 — Kochany panie Chicot — odpowiedziała