Przejdź do zawartości

Strona:PL A Daudet Jack.djvu/291

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

ku z dewizą, oparty o swoją Karolinę, pośród róż owijających facyatę, w pretensyonalnej pozie jak romansowa litografia, do tego stopnia rozweselony samolubnem zadowoleniem, iż zapomniał o swojej nienawiści i posyłał ręką pożegnania i rodzicielskie błogosławieństwo dziecku, które z domu wypędził.

KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ.