Z kolei wymogi ACTA dotyczące ścigania przestępstw z urzędu (art. 26) zostały sformułowane na tyle elastycznie, że polskie przepisy, określające które przestępstwa są ścigane z urzędu (art. 9 § 1 Kodeksu postępowania karnego), a które na wniosek (art. 122 ustawy o prawie autorskim i art. 310 ust. 1 Prawa własności przemysłowej) zachowują z nimi zgodność.
Przepisy ACTA dotyczące egzekwowania praw własności intelektualnej w środowisku cyfrowym są zgodne z europejskim acquis w tym zakresie. Zawierają one przede wszystkim obowiązek objęcia procedurami cywilnymi i karnymi naruszeń praw własności intelektualnej dokonywanych w środowisku cyfrowym (art. 27 ust. 1) przy zastrzeżeniu, że nie mogą one tworzyć barier dla zgodnej z prawem działalności, w tym handlu elektronicznego, ani nie mogą naruszać prawa do wolności słowa, sprawiedliwego procesu i prywatności, a także konkurencyjności (art. 27 ust. 2 i 3). W prawie unijnym i polskim egzekwowanie praw w środowisku cyfrowym jest możliwe na takich samych zasadach jak w przypadku pozostałych naruszeń, przede wszystkim za sprawą postanowień dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym oraz wspominanej już wcześniej dyrektywy 2004/48/WE. Natomiast przepis ACTA dotyczący ujawniania właścicielowi praw informacji koniecznych do zidentyfikowania konkretnego użytkownika (art. 27 ust. 4), który może budzić zastrzeżenia pod kątem jego zgodności z prawem unijnym, jest ujęty jako fakultatywny. Unijne standardy w obszarze handlu elektronicznego oraz ochrony danych osobowych i prywatności nie będą więc zmieniane, natomiast ich szczegółowe relacje z przepisami dotyczącymi egzekwowania praw własności intelektualnej są, i najprawdopodobniej jeszcze przez pewien czas będą, określane głównie w oparciu o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Dalsze przepisy ACTA w tym zakresie dotyczą ochrony technicznych zabezpieczeń utworów i przedmiotów praw pokrewnych oraz elektronicznych informacji o zarządzaniu prawami (art. 27 ust. 5-8). Ochrona ta została wprowadzona w art. 6 i 7 dyrektywy 2001/29/WE, które zostały wdrożone w art. 79 ust. 6 i 7 ustawy o prawie autorskim.
3.2. Skutki społeczne
Przez większość czasu negocjacje w sprawie ACTA miały charakter niejawny – ani teksty proponowanej Umowy ani stanowiska poszczególnych państw nie były ujawniane opinii publicznej. Stało się to główną przyczyną powstania kontrowersji w tym obszarze i szerzeniu się pogłosek na temat treści Umowy oraz w znacznym stopniu wpłynęło na negatywny odbiór społeczny prowadzonych prac. W wyniku starań podejmowanych przez państwa krytykujące brak przejrzystości negocjacji (w tym Rzeczpospolitą Polską; rezolucję w tej sprawie przyjął także Parlament Europejski[1]), w kwietniu 2010 r. podjęto decyzję o ujawnieniu tekstu negocjowanego porozumienia[2].
- ↑ Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie przejrzystości i aktualnego stanu negocjacji umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrabianymi (ACTA) (P7_TA(2010)0058).
- ↑ W kolejnej, wspominanej już wcześniej rezolucji w sprawie ACTA z dnia 24 listopada 2010 r., Parlament Europejski wyraził zadowolenie ze wzrostu poziomu przejrzystości negocjacji w ich dalszej fazie (pkt F).
