młodzian, znalazł się raz w gronie różnych kolegów, powiedziano mu: „W ciebie matka wpoiła tak gruntowne zasady, że cię nie zepsuje żadne towarzystwo“.
W roku 1902 pani N. zachorowała śmiertelnie; doszło do tego stopnia, iż każdą chwilą zdawało się, że uleci jej życie. Strapiony małżonek, zastanowiwszy się, rzekł do niej: Nie, to nie będzie tak dobrze! ja powinienem pierwej umrzeć, abyś mnie przygotowała na drogę wieczności i modliła się za mnie. Zresztą ja ciebie tak kocham, że nie przeżyłbym twojej śmierci.
I jak mówią, uprosił sobie u Pana Boga według życzenia serca, gdyż pani N. wprawdzie po licznych modłach w klasztorze św. Józefa w Krakowie, w paru dniach cudownie wyzdrowiała; on zaś zachorował na zapalenie płuc. Choroba przybierała coraz groźniejsze rozmiary; przeto synowa jego, pomimo wielkiej odległości od Krakowa, uzyskawszy pozwolenie męża, opuściła dom, dzieci i przybyła naprzemian
Strona:PL - Święty Józef Oblubieniec Bogarodzicy.djvu/067
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/PL_-_%C5%9Awi%C4%99ty_J%C3%B3zef_Oblubieniec_Bogarodzicy.djvu/page67-1024px-PL_-_%C5%9Awi%C4%99ty_J%C3%B3zef_Oblubieniec_Bogarodzicy.djvu.jpg)