2o (Wśród przedmiotów poznawanych przez umysł jest Bóg, którego umysł szuka w kontemplowaniu. Bóg jest w zasięgu poznawczym umysłu, może więc być objęty przez metafizykę).[1]
c. W odniesieniu do zasad, wiążących elementy w całość ontologiczną.
1o W przedmiotach poznania i przez nie ma zostać poznana mądrość Boga. Poznawalność przedmiotów, to więc, by został w nich dostrzeżony Bóg, jest celem ich istnienia. Cecha poznawalności stanowi i wewnętrzną zasadę rzeczy, porządkującą je i wyznacza ujęcie ich w sześć grup, zależnych od dającego się wyróżnić poznawczo gatunku.
2o Racją dostateczną poznawczego wyjścia do przedmiotów, a przez nie do Boga, jest miłość. Miłość sprawia, że poznawalność przedmiotu może spełnić swój cel. Miłość więc stanowi zewnętrzną zasadę, porządkującą rzeczy.
Skoro w symbolizmie[2] przedmioty widzialne są znakami przedmiotów niewidzialnych, arka[3] więc jest widzialnym symbolem kontemplacji. Fakt wskazywania symbolu na rzeczy mówi o ich obiektywności. Od tej strony idąc można stwierdzać u Ryszarda obiektywność przedmiotów kontemplowanych. Tę drogę uwzględnia Ryszard w Beniamin Major. Jest to jego modus exponendi. Sposób natomiast dojścia do wyników jest u Ryszarda inny, stwierdza bowiem, że rozumowanie wychodzi od tego, co uzyskaliśmy w doświadczeniu,[4] że należy poznać i zbadać rozumowa-
- ↑ Dano tu nawias ze względu na fakt, że wniosek wyprowadzony jest pośrednio z definicji kontemplacji.
- ↑ Patrz s. 61.
- ↑ Ryszard, mówiąc o kontemplacji, posługuje się, jako punktem wyjścia, obrazem arki Mojżesza. Arka jest dla Ryszarda figurą kontemplacji, a elementy arki — zespołem zagadnień, stanowiących problem kontemplacji. Por. tytuł dzieła Ryszarda i 1 rozdz. c 63 i 64. Por. też s. 18.
- ↑ „ratiocinationis nostrae processus initium sumit ex his, quae per experientiam novimus” c 895D, c 894B.
