9. Złota blacha, jak się zdawało, od pochew. Na niéj centaury, i dwóch ludzi skrzydlatych cóś nakształt kadzielnicy trzymających. Przed każdym z nich drzewo, między drzewami lichtarz siedmioramienny; z tyłu za każdym po jednéj róży. Waga 7¾ zołotników.
10. Trzy złamane blachy złote, na nich wyciśnięte: Centaur, dwa żurawie, i małpa. Waga 3¾ zołotnika.
11. Czterdzieści ostrzów strzał bronzowych.
12. Bruchtu różnego drobnego, wagi 11¾ zołotników.
13. Ułamki srebrne wagi 12½ zołotników.
14. Dwadzieścia gwoździ żelaznych z główkami pociąganemi srebrem, i trzy same główki.
15. Dwa sprzęty bronzowe, miejscami złocone, drobne.
16. Szczątki żelaztwa, i kółko żelazne do zawieszania.
W innych tejże epoki grobowcach Scytyjskich, obudowanych drzewem, i do bliższych nas czasów należących, wspomina p. Tereszczeńko, znalezione kości niepalone, proste garnki gliniane, uzdeczki, kółka złote, i rodzaj ozdób noszonych na piersi, które chociaż uznaje za Scytyjskie, mybyśmy je do późniejszéj odnieśli epoki. (Dziennik minis. ośw. 1853, Lipiec, 26 — 27).
Zdaje mi się, że do epoki żelaza odnieść należy zabytki niektóre Scytyjskie z Syberyi, przez Frołowa do Ermitażu przywiezione, oprócz właściwie żelaznych, srebrne i rogowe. Ze srebra znajdują się tu kółka, sprząźki, iglice, blaszki cieńkie od pochew miecza, pierścienie, niekiedy kamieniami nasadzane. Trafiają się tu i figurki drewniane, pokryte srebrnemi listkami. Tu należą też rzeźby na rogu, kółka z głowami źwierząt, i t. p. Żelazne mamy rękojeści miecza, strzemiona, gwoździe, reszty zbroi i nożów bojowych (185).
Strona:PL-Józef Ignacy Kraszewski-Sztuka u Slowian.pdf/85
Ta strona została uwierzytelniona.
