Strona:Oskar Flatt - Wspomnienia z wycieczki grudniowej w Mazowsze.djvu/32

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

swojej przeciwny sposób, pastwiła się nad zwłokami Czapli, które również w katedrze złożono. Niezaprzeczone są tego męża zasługi i tylko śmierć Krystyna plamą pamięć jego oszpeca.... Otóż masz pamiątki trzech znakomitych mężów, których życie w dziejach Płocka jaśnieje i których zwłoki w tej tu złożono świątyni. — Opowieści smutne, dodał starzec z goryczą — smutne, o bo nie zawsze wesołe są piosnki przeszłości!
Jeszcze jednę — posłuchaj:
W poczcie Biskupów, co na płockiej siedzieli stolicy, 34 był Henryk z krwi Książąt Mazowieckich zrodzony. Mozę ci i obce są jego dzieje, a przecież znajdziesz w nich to wszystko, co wy, młode głowy, wymarzyć, wypoetyzować lubicie.
Otoż mówię, posłuchaj:
Z całą ciekawością wlepiłem oko w ożywione oblicze opowiadacza, a on zaczął:
— Syn Trojdena, Ziemowit, był to pan możny i potężny: złączywszy pod jednę władzę rozszczepione dotąd Mazowsze, sprawował rządy pod zwierzchniem berłem Kazimierza Wielkiego. Wkrótce po śmierci pierwszej żony swojej, Eufemii, zapoznał na dworze Cesarza Karola IV Księżniczkę Zembicką, słynną rozgłośnie z cudnej urody. Piękna dziewica stała się wkrótce Księżną Mazowsza, a Ziemowit i Płock za nim, bili hołdem swojej pięknej pani. Ale szczęście Książęcej pary