| W Chiwie .......... | 3 |
| Marynarzów na statkach wojennych . | 303 |
Ogółem więc, po za Królestwem i krajem Zachodnim, 650.775.
Do liczby tej, jak widzimy, bardzo zbliżonej do ustanowionej przez p. Grendyszyńskiego, należy dołączyć przyrost naturalny 1% (co wydaje nam się więcej niż umiarkowanem, bo emigracya katolików w głąb Rosyi jest duża), wskutek czego otrzymamy cyfrę około 675 tysięcy. Trzy czwarte z niej zaliczyć na rzecz Polaków nie byłoby przesadą: gdy weźmiemy 400.000, będziemy pewni, że nie zwiększamy świadomie liczby swych rodaków.
Zestawiamy wszystkie pozycye:
| W Królestwie Polskiem ....... | 7.300.000 | |
| W Kraju Zachodnim ........ | 2.200.000 | |
| W innych częściach Państwa Rosyjskiego . | 400.000 | |
| Razem .. | 9.900.000 | |
Tyle było w Państwie Rosyjskiem Polaków na początku 1901 roku.
Jeszcze słówko usprawiedliwienia: ostatnie obliczenia były szczegółowe, mogły się wydać za szczegółowe, lecz uczyniliśmy to tylko dlatego, że cyfry te po raz pierwszy są publikowane w ten sposób ścisły i niepodlegający zakwestyonowaniu.
Rozbiory Rzeczypospolitej, rok 1815 oraz zajęcie Krakowa w r. 1846 przyłączyły do Austryi ziemie, stanowiące dzisiejszą Galicyę, t. j. około 78.500 km.2 powierzchni i z górą 7 milionów ludności. Po za tem terytoryum Polacy mieszkają jeszcze: na ziemiach etnograficznie polskich w Księstwie Cieszyńskiem (Szląsk Austryacki) i na Spiżu (Węgry), oraz w nawarstwowieniu lub rozproszeniu: na Bukowinie, Morawach, w Dolnej Austryi i po większych miastach Państwa.
Badania statystyczne prowadzone są w Austryi bardzo porządnie, to też tutaj obchodzące nas cyfry będą pewne i ścisłe. Będziemy może mieli nieco kłopotu z ludnością żydowską w Galicyi,
