prezentacyę pod nazwą sejmiku powiatowego, wybieranego przez gminy. Miasta posiadają 1/3—1/2 głosów, reszta dzieli się między gminy wiejskie i właścicieli ziemskich, którzy opłacają 150—450 marek podatku gruntowego i budynkowego. Prezesem sejmiku powiatowego jest landrat. Sejmik wybiera na 6 lat „wydział powiatowy“ (Kreisausschuss), składający się z 6 członków, którym znowu przewodniczy landrat, oraz 2 zastępców landrata, „deputowanych powiatowych“ (Kreisdeputirte). Wydział odgrywa rolę rządu powiatowego; w praktyce jednak rozstrzyga o wszystkiem
landrat lub jego sekretarz (sekretarz powiatowy). Księży i nauczycieli nie wolno wybierać do wydziału powiatowego. Ordynacya powiatowa w W. Ks. Poznańskiem opiera się na ustawie z roku 1889 i zawiera, w porównaniu z innemi, znaczne ograniczenia. Miasta, posiadające więcej niż 25,000 mieszkańców, tworzą lub przynajmniej mają tworzyć własną organizacyę powiatową, co w praktyce znaczy tyle, że są niezależne od sejmików, złożonych z przedstawicieli także gmin wiejskich. Z prawa tego korzystają dotąd w W. Ks. Poznańskiem tylko miasta Poznań i Bydgoszcz. Wydział powiatowy (w powiatach miejskich wydział miejski) jest najniższym sądem administracyjnym. Drugą instancyą tego sądu jest, jak już wspomniano, wydział obwodowy. Ob-
