Obecnie istnieje, skutkiem nowego podziału, powiatów 28, a mianowicie:
| 1) Poznański miejski, | 15) Leszczyński, | |
| 2) „ wiejski wschodni, | 16) Śremski, | |
| 3) „ „ zachodni, | 17) Srodzki, | |
| 4) Obornicki, | 18) Wrzesiński, | |
| 5) Szamotulski, | 19) Jarociński, | |
| 6) Międzychodzki, | 20) Koźmiński, | |
| 7) Międzyrzecki, | 21) Gostyński, | |
| 8) Skwierzyński, | 22) Rawicki, | |
| 9) Nowotomyski, | 23) Krotoszyński, | |
| 10) Grodziski, | 24) Pleszewski, | |
| 11) Babimojski, (Wolsztyński) | 25) Odolanowski, | |
| 12) Wschowski, | 26) Ostrowski, | |
| 13) Śmigielski, | 27) Ostrzeszowski, | |
| 14) Kościański, | 28) Kępiński. | |
Przedstawiciel rządu w powiecie, landrat, jest równocześnie głową powiatowej władzy autonomicznej i posiada skutkiem tego bardzo rozległe pełnomocnictwa, z których w Poznańskiem korzysta w celach germanizacyjnych. Pod względem policyjnym powiat w W. Ks. Poznańskiem dzieli się na komisaryaty okręgowe (Distriktkommissarien), obejmujące po kilkanaście gmin, a zależne zupełnie od landrata. (W innych prowincyach państwa pruskiego są to organizacye autonomiczne, posiadające inną nazwę: „Amt“). Najniższymi organami władzy centralnej są dodani komisarzom okręgowym do pomocy i rozdzieleni na gminy, żandarmi.
Zadaniem wszystkich tych organów władzy centralnej jest przestrzeganie ogólnych interesów państwa i przepisów prawa, nadzorowanie i popieranie rządów autonomicznych, pośredniczenie między niemi a rządem państwowym. System samorządu jest w Prusach, z pominięciem ograniczeń, pochodzących głównie ze skojarzenia wykonawczej władzy autonomicznej i centralnej w jednem ręku, przeprowadzony dość konsekwentnie, dotyczy jednak w praktyce właściwie tylko wewnętrznych spraw gospodarczych i komunikacyjnych, obok kościelnych. W sprawach szkolnictwa i policyi, po za miastami, autonomia jest prawie zupełnie
