nazwę Królestwa Polskiego, część zachodnia — W. Ks. Poznańskiego. Nowe to księstwo weszło w skład monarchii pruskiej jako dzielnica autonomiczna, z własnym sejmem i rządem, na którego czele stał namiestnik królewski. Zgodnie z przepisami traktatu wiedeńskiego, król Fryderyk Wilhelm zagwarantował ludności wszystkie prawa narodowe. Między innemi miała być utrzymana nadal nietylko moralna, ale i handlowa i komunikacyjna łączność z innemi dzielnicami; język polski miał prawa języka państwowego w sądach i wszystkich urzędach, księstwo posiadało własne wojsko, barwy i sztandary i było tylko unią osobistą połączone z Prusami. Przepisów tych rząd prawie nigdy nie przestrzegał ściśle. Od samego początku rozpoczął akcyę germanizacyjną. Na razie jednak usza-
nowano prawa zasadnicze. Namiestnikiem został mianowany Polak, ks. Antoni Radzwił; sejm, składający się z 4 członków dziedzicznych i 46 wybieranych przez stan rycerski, miasta i gminy wiejskie, zbierał się kilkakrotnie, w sądach i urzędach język polski był równouprawniony. Niebawem jednak zaczęto ograniczać autonomię. Przedewszystkiem włączono wojsko poznańskie do pruskiego, następnie, po śmierci ks. Antoniego Radziwiłła, zniesiono urząd namiestnika. Głową rządu stał się „naczelny prezes“, i odkąd urząd ten powierzono namiętnemu wrogowi Polaków,
