Sposób gospodarowania jest taki jak w Szebniach. Sadów małych jest tylko 3, pasiek całkiem niema.
Właścicielem Zimnejwody w r. 1488 był Jakób, który oraz był właścicielem Moderówki[1]. Przedtem, w r. 1479 był właścicielem Zimnejwody Piotr Sand[2]. Zimnawoda, nazwana Zimnawódka, wspomniana pod rokiem 1362, a w roku 1376 wspomniany jest, jako świadek szlachetny Klemens Abraham z Zimnowódki, jako właściciel tej wsi[3]. W r. 1508 był właścicielem Zimnejwody Jakób Modzerowski. W r. 1536 było kmieci 9, zagrodników 3, był staw, młyn, folwark i była wieś oceniona na 250 grzywien[4].
W r. 1581 należała Zimnawoda do Anny Glińskiej. Było wtedy kmieci 6, łanów czynszowych 3, zagrodników z rolami 4, komorników z bydłem 6, komorników bez bydła 2[5].
W r. 1787 właścicielem Zimnejwody, Roztok, Glinika i Dobrucowy był Kasper baron Wyszyński. Po nim odziedziczyli te dobra Jan i Tekla Wyszyńscy. Tekla Wyszyńska zapisała dobra te mężowi swemu Apolinaremu bar. Lewartowskiemu a to w r. 1853. Po śmierci Apolinarego Lewartowskiego, dzielą się bracia Aleksander i Władysław 17. września 1865 roku dobrami temi w ten sposób, że Aleksander otrzymuje Zimnąwodę. 12. sierpnia 1875 r. kupuje tę wieś od Aleksandra Lewartowskiego, Jan Oberländer, a od spadkobierców tegoż nabywają Zimnąwodę Władysław Rieger i dr. Senebald Semilski. 10. września 1885 r. nabywa całkowicie Zimnąwodę Władysław Rieger. Ten podnosi gospodarkę, stawia budynki ekonomiczne, rozszerza przez wybudowanie piętra dom, a żona jego Kamilla Riegerowa, porządkuje piękny park i ogród kwiatowy i warzywny, w którym choduje kwiaty i krzewy zagraniczne. Po śmierci Władysława Riegera, zmarłego 16. listopada 1904 r. sprzedają spadkobiercy Zimnąwodę Janowi Korczak Gorayskiemu. Za zniesione powinności pańszczyźniane wypłacono 3 184 zł. 35 kr. mk.
