Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/305

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Wolicki. Były w niej łany kmiecie, jak również folwark szlachecki, a ze wszystkich pól dawano i zwożono dziesięcinę snopową i konopną dla kościoła w Jaśle; oprócz pól trzech kmieci, którzy dawali dziesięcinę do kościoła św. Floryana na Kleparzu[1]. W r. 1581 należały Wolica i Walowice do Mateusza i Mikołaja Pakoszy. Było we wsi łanów kmiecich 2½, zagrodników z rolą 4, zagrodników bez roli 2, komorników z bydłem 3, komorników bez bydła 3[2]. Pakosze w ten sposób przyszli do posiadania Walowic, że rodzeństwo Stanisław i Helena Pakosze dali w r. 1503 sołtystwo w Bryłach, z wyjątkiem jednego łanu, czyli pól, zwanych „Rozdołem“, za dobra ziemskie w Walowicach Boguchwałowi i Włodkowi[3]. Później Pakosze nazwali się Pakoszewskimi. W r. 1635 Wolicę miał Krzysztof Pakosz a Walowice Samuel Jasiński. Dziesięć lat później Wolicę posiadali Jan Kowalewski i Stanisław Zakrzewski. W przeszłym wieku w r. 1865 kupił Wolicę i Walowice Apolinary Przyłecki od rodziny Kamińskich i dotychczas je posiada. Apolinary Przyłęcki odznaczył i zasłużył się jako burmistrz miasta Jasła i jako członek rady powiatowej jasielskiej.
Część statystyczna. Wolica i Walowice ma na obszarze gminnym 268 mieszkańców; na obszarze dworskim 40 mieszkańców; włościanie posiadają 107 hk. 7 a. 48 m.; obszar dworski 151 hk. 89 a. 62 m.; lasy, w rękach prywatnych, zajmują 9 hk. 81 a. 53 m.

ŻÓŁKÓW Z LICHTARZEM. Leżą na prawym brzegu Wisłoki, przy gościńcu z Jasła do Żmigroda prowadzącym, o 3·8 klm. od Jasła. Część północną zajmuje Wulka-Lichtarz. Chaty leżą przeważnie po obu stronach gościńca, są jednak także osobne grupy w stronie wschodniej, podnoszącej się w pagórki lesiste. Żółków graniczy na północ z Jasłem i Sobniowem, na wschód z Walowicami i z Łaskami, na południe z Majscową a na zachód z Niegłowicami i Bajdami. Kasa gminna liczyła 1.701 K 97 h. Za zniesione prawo pańszczyźniane wypłacono za Żółków 7.395 złr. 12½ kr. m. k., a za Lichtarz

  1. Libr. ben. T. II. str. 286.
  2. Źródła dziejowe T. XIV. str. 119.
  3. Akta sądu leńskiego Goles. str. 183. nr. 1353.