Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/270

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Odyniec. Otóż herby te stąd są tu umieszczone: Ciołek, to herb wójtów jasielskich i fundatorów kościoła Cielątków. Odrowąż, to herb właścicieli wójtowstwa jasielskiego Odrowążów z Kruźlowy. Jastrzębiec, to herb Pakoszów, właścicieli sołtystwa w Bryłach a później właścicieli Walowic. Gryf, to herb Turskiego, właściciela Niegłowic (Długosz Liber. ben. II. 33). Półkoza, to herb Wawrzyńca Krosza, właściciela Ulaszowic (Długosz Libr. ben. II. 303). Jelita był herbem również drugiej części Odrowążów. Śreniawa, to herb albo Stadnickich ze Żmigroda, albo Anny Pukarzewskiej, żony Prokopa Pieniążka, właściciela wójtowstwa w Jaśle. (Niesiecki Herbarz T. VII. str. 290). Pilawa, to herb zapewne Kamienieckich, właścicieli niedalekiego Odrzykonia, a Odyniec[1], to herb Litwinki, nieznajomego nazwiska, która wyszła za Śreniawitę.
Kościół jest długi 33 mt. 55 cent., presbiteryum samo długie 14·60 mt., szerokie 8 mt.; nawa od wejścia do presbiteryum 18·95 mt., szeroka 13 mt.; powierzchnia kościoła wynosi 375·50 m. Presbiteryum zamknięte połową sześcioboku, z góry ma piękne sklepienia z żebrami i rozetami w kluczach i oporach. Do ściany prawej dobudowano schodki kamienne kręcone, jako basztę na zewnątrz. Nawa główna ma sklepienie beczkowate. Okna presbiteryum i naw bocznych są podłużne, w presbiteryum, ostrym łukiem zamknięte, w nawie prostokątne. Na północnej stronie presbiteryum jest pomieszczona zakrystya, bezstylowa, zasklepiona, nowszego pochodzenia. Wejście do kościoła jest zamknięte w górze kilkoma półłukami, które opierają się na cienkich słupkach; na zewnątrz na wszystkich narożnikach znajdują się szkarpy. Na murze ściany szczytowej, są ślady innego pochylenia dachu, a więc i innej, niż dzisiaj, wysokości ściany szczytowej.

W r. 1871 zamierzano kościół ten, bardzo szczupły dla licznej parafii powiększyć, przez przybudowanie naw bocznych; założono jednak tylko fundamenta i na tem poprzestano. Natomiast w r. 1883 zrestaurowano kościół, dano nowe wiązania dachu, pokryto cały kościół blachą cynkowaną, wymurowano

  1. Tak mię informował jeden z heraldyków krakowskich, którego zdania zasiągałem.