Strona:Ogrody północne, I.djvu/44

lepiéj poprawionym bydź może przez nawiezienie ziemi czarnéj, tłustéj, lub przez przemieszanie z gliną. Ogólnie do poprawy ziemi użyć można popiołów, błota z ulic, śmieci, liści z drzew, zielska z plewidła, trocin z każdego drzewa, wyjąwszy lipowe; korę garbarską, szlam ze stawów i t. d.; lecz cokolwiek z tego ma bydź wziętém, pierwéj leżąc na kupie zgnić powinno; poprawia się zaś każda ziemia, która przez wysilenie stała się mniéj pożywną, skopaniem głęboko i przewróceniem, aby ta, co była na wierzchu, w głąb poszła, a świeża na wierzch wydobytą została.
 Niektóre rodzaje drzew, wymagają mniejszéj głębokości, i mniéj dobréj ziemi; tak naprzykład: śliwa i wiśnia udają się w ziemi głębokiéj na łokieć; a ponieważ przyjemniejszą jest rzeczą mieszać rozmaite drzew rodzaje, przeto gruszka zniszczałaby około śliwki dobrze rosnącéj: gdyż pierwsza wymaga przynajmniéj dwa łokcie głębokości ziemi dobréj.
 Wielu mniema, ze wybrawszy doły i napełniwszy je ziemią, drzewa udadzą się tam zupełnie; powodzenie jakiekolwiek przez pierwsze lat trzy lub cztéry, zaspokaja ich, ale w piątym, szóstym, drzewa wydają tylko słabe pączki i okrywają się mchem, a nakoniec giną w latach następnych, znajdując się niejako w skrzyni, za którą korzenie nie mają dostatecznego pożywienia. To mi się wydarzyło we własnym ogrodzie, który zakładałem: mając bowiem część gruntu z samego piasku złożoną, po wykopaniu dołów, na dwa łokcie szerokich, na półtora tylko głębokich, kazałem spód